Maandelijks blog van een redactie- of stuurgroep lid. Deze keer van Rinus van Warven.
Ergens werd een bruiloft gevierd. De mensen hadden het niet breed maar vonden toch dat er veel volk aanwezig moest zijn: gedeelde vreugde geeft dubbel geluk, dachten ze. Het moest een feest voor iedereen zijn. Dus vroegen zij aan elke genodigde een fles wijn mee te brengen. Bij de ingang zou een groot vat staan en daarin kon ze leeggegoten worden.; zo zou ieder van ieders gave drinken en vreugde hebben.
Toen het feest geopend werd schepten ze het vocht uit het vat. Er bleek alleen maar water in te zitten. Iedereen had kennelijk gedacht: laat mij nu maar eens profiteren van wat de anderen meebrengen. Het werd een waterig gedoe. Ieder ging zwijgend naar huis in de wetenschap dat het feest nooit begonnen was en dat het nooit zal beginnen als wij alleen maar water bij de wijn doen.
Jonathan Sacks zegt het zo mooi in het boek Genesis: in die oude verhalen wordt voortdurend onderzocht hoe het staat met de menselijke vrijheid. Vrijheid is het allerhoogste geschenk dat de Eeuwige aan de mens heeft gegeven. Maar het kan ook het noodlottigste zijn, want die vrijheid kan worden misbruikt, als we niet begrijpen wat wij mensen hier te doen hebben op aarde. Als we voortdurend maar water bij de wijn doen. Vrijheid kan leiden tot de hoogste hoogten, maar ook tot de diepste diepten: tot liefde of haat, tot mededogen of wreedheid, tot vriendelijkheid of geweld.
God is de symfonie van het universum, wij zijn de noten. Wij zijn mensen geworden opdat wij als muziek moge klinken of dat feest. We zijn bedoeld om het brood en de wijn van het leven te zijn. Jammer dat de mens al zijn mogelijkheden nog onvoldoende heeft uitgebuit om van deze schepping een feest te maken waarbij de wijn rijkelijk vloeit. Bô Yin Râ[i]spreekt daarover in hartverwarmende taal. ‘Vraag niet meer naar ‘de waarde van het leven’, maar naar de waarde die jij aan het leven kunt geven. Vraag niet meer naar ‘de zin van het bestaan’, maar vraag je af hoe het bestaan door jouzelf zin zou kunnen krijgen.
Afbeelding: Metro station Napels, foto Jaap van Werkhoven
[i] Bô Yin Râ is de geestelijke naam van de schrijver en kunstschilder Joseph Anton Schneiderfranken, die van 1876 tot 1943 leefde in Duitsland en Zwitserland.